Rare snuiter(s)

WOENSDAG 4 oktober 2017

Na de KoYeon Games was ik opgestaan met pijnlijke, stramme spieren. Slapen in een Koreaanse sauna is nog pijnlijker. Deze nacht amper een oog dicht gedaan, maar gelukkig hadden we vanuit de sauna onbelemmerd zicht op Busan met bergen en zee inclusief opkomende zon. Het was een leuke ervaring die ons weeral dichter brengt bij de Koreaanse cultuur. Maar ik denk niet dat mijn rug en poep dit nog eens willen doen (en amai mijn oren). Gelukkig kunnen mijn spieren zich terug wat ontspannen dankzij een massage en sauna. Na de middag nemen we de KTX (hogesnelheidstrein) vanuit Busan naar Gyeongju. 

Aangekomen in Gyeongju gaan we opzoek naar onze hostel. Het vinden verliep vlot, maar een kamer krijgen niet. De manager van het hostel beweert dat wij niet geboekt hebben. Daar stonden we dan gepakt en gezakt, geboekt en betaald. Enkele mails, betalingsbewijzen en boze blikken van mij en mijn reisgenoten verder, besluit hij plotseling dat we dan toch wel gereserveerd hebben en krijgen we een kamer. Rare snuiter. Een douche, powernap en lunch later zien we mister Kim (de manager) terug en is hij getransformeerd tot zeer aangename, grappige man. Hij presenteert ons druiven, thee én een gegidste toer door Gyeongju. 

Gyeongju was de hoofstad van het Silla-koninkrijk dat heerste over delen van Korea van de 7e tot de 9ste eeuw en wordt vandaag nog steeds aanzien als de culturele hoofdstand van Zuid-Korea. Het grootste deel van de stad is UNESCO-werelderfgoed owv de oude stad met versterkingen, tempels en tumuli (grafheuvels). Onze hostel ligt in het hartje van Gyeongju en zo kunnen we dus alles snel te voet doen. Op onze korte verkenningstocht voor het avondeten zien we vooral oude grafheuvels en euhm ja grafheuvels. Er staat Bulgogi (불고기) op het menu. Fijne gemarineerde runderreepjes die worden gewokt of gebakken, maar wij eten ze ge-BBQ-ed.

Na het eten is er afgesproken met Chinezen die we op de KTX leerden kennen. Plaats van afspraak is de Anapji vijver(letterlijk: het ganzen- en eendenmeer) in het Gyeongju National Park. De vijver maakt(e) deel uit van het vroegere koninklijke paleis en is populaire plaats voor huwelijksfoto’s. Eenden of ganzen zitten er niet meer, wel koikarpers. En er staan vooral veel lotusbloemen. Een ideale plaats om met de Chinezen aan de mooncake te gaan. Een maancake is een Chinees gebak obv lotuszaadpasta dat alleen in de maanden september en oktober gegeten wordt (herfstcake zou een betere naam zijn). De cakes zijn bij uitbreiding populair in heel zuidoost-Azië. In Korea worden ze gegeten bij nieuwjaar én Chuseok. Een en ander lijkt nogal idyllisch maar niets is minder waar. De Chinezen laten ons als snel in steek. Eén van de Chinezen heeft serieuze turista. We eten de mooncakes dan maar gezellig met zijn vieren op.