Girl Power

DONDERDAG 28 september 2017

Voor jullie denken dat ik hier niks anders doe dan stapjes in de wereld zetten én uit ga eten: er zijn hier (gelukkig) ook dagen waar er niet al te veel op programma staat. Zoals vandaag. Ik ga naar de les, heb lunch met een vriendin én ga na de les naar huis waar ik voor de verandering nog eens zelf kook. Samen met de kotgenoten zoek ik verpozing aan de rivier hier in de wijk. We werken er de planning voor onze trip verder uit. Op de valreep vonden we nog goede slaapplaatsen in zowel Busan als Gyeongju.

Na vier weken Zuid-Korea, leer je alles iets beter kennen. Je leert het eten appreciëren, de cultuur en krijgt inzicht in de Koreanen zélf. Koreanen zijn over het algemeen supervriendelijk en gastvrij. Ze zijn ook oprecht geïnteresseerd in je persoon en waar je vandaan komt. Daarnaast merk ik ook dat Koreanen een heel respectvol volk zijn. Overal waar je komt begroet men elkaar. Buitenlander of Koreaan, een simpele goedendag is hier vanzelfsprekend. Bij elke begroeting (zeker wanneer het in een min of meer formeel kader is) buigen de Koreanen. ‘Je en jou’ is niet aan Koreanen besteed. Koreanen hechten heel veel waarde aan anciënniteit, rang en stand. Zo staan ouderen in hoger aanzien dan jongeren, mannen dan vrouwen, enz. Het is dan ook onbeleefd om oudere mensen met hun voornaam aan te spreken. Als iemand ouder is dan jezelf spreek je die aan met een titel of woorden waaruit je respect blijkt bv. mevrouw/mijnheer, neef/nicht, broer/zus, oom/tante. Eigenlijk is dat min of meer dezelfde omgangsvorm zoals wij die in Vlaanderen vooral naar derden gebruiken. Al heb ik de indruk dat bepaalde familierelaties hier nogal koel en formeel zijn. Als je van dezelfde leeftijd bent, dan mag je iemand met zijn voornaam aanspreken met toevoeging van het woord dat de onderlinge relatie duidt bv. vriend(in) X, neef/nicht Y. Beetje raar mocht je dat bij ons in Vlaanderen doen. Iedereen die jonger is dan jij, mag je gewoon met de voornaam aanspreken (voor ons het meest logisch).

 

Koreanen zijn verder ook echte familiemensen. Wanneer je kennis maakt met locals, vragen ze direct of je broers of zussen hebt en hoe vaak je je ouders en familie ziet. Voor ouderen hebben ze in Korea respect. In een traditioneel Koreaans gezin wonen een aantal generaties bij elkaar. Maar waar voorheen de jongere generatie zorg droeg voor hun ouders of grootouders, is die traditie aan het veranderen. Als een man en vrouw trouwen, dan gaat de vrouw volgens de traditie bij de familie van de man in huis wonen. Tegenwoordig wonen steeds meer koppels liever alleen (naar Westers voorbeeld). Veel vrouwen zijn ook niet meer bereid om voor de ouders van hun echtgenoot te zorgen. Stapje voor stapje verandert de maatschappij hier en krijgt het woord feminisme hier ook invulling.