Alien
WOENSDAG 11 oktober 2017
Om als Erasmusstudent in Zuid-Korea te geraken, wordt er een heleboel van je verwacht. Zo moet je, zoals voor eender welk land buiten de Europese Unie, een paspoort aanvragen. Je kent het wel: foto hier, handtekening of vingerafdruk daar. Voor de Korea University blijft het daar niet bij. Drie maanden voor je vertrek verwachten ze een aantal ‘belangrijke’ documenten van je. Zo stuurde ik hen verplicht op voorhand een ‘bewijs van goede zeden', 'bewijs van goede gezondheid', mijn familiesamentelling en de inkomsten van mijn ouders door (kwestie van geen armlastige of zieke criminelen op Erasmus te krijgen, zeker). Om langer dan drie maanden in Zuid-Korea te blijven, hoor je ook een visum aan te vragen. Eens je in Zuid-Korea bent aangekomen, is de pret nog niet gedaan. Maximum twee weken na aankomst MOET je naar het Global Service Center om aan te tonen dat je effectief in het land bent. Gewoon voor een simpele handtekening. Wanneer je langer dan drie maanden blijft, moet je binnen de 90 dagen een Alien Registration Card aanvragen. Deze kaart zorgt ervoor dat je gedurende je verblijf Korea kan verlaten en zonder problemen terug mag binnen komen. Uiteraard vraagt dit veel geregel én geld.
De meeste van mijn buitenlandse medestudenten waren hier tijdens de oriëntatieweek en dus werd de afspraak met de Immigratie Office voor een Alien Registration Card vanuit de unief geregeld. Zoals ik al vertelde, kwam ik hier later aan én moet ik dus mijn plan trekken. Na lang zoeken, vond ik hoe een afspraak te maken. En vandaag heb eindelijk die afspraak. Bij het maken van de afspraak, maakte de Koreaanse immigratieambtenaar me er attent op dat te laat komen niet geduld werd (stiptheid is een Koreaanse deugd). Probleem is dat je er enkel maar terecht kan tijdens de kantooruren. Ik heb een afspraak om vijf uur, maar les tot vier uur. Moet lukken, zou je denken. Het is kwart voor vijf en ik sta aan de ingang van het immigratiekantoor (echter het verkeerde). Enkele gebaren, gebrekkig Engels (van de onthaaldame) en zielige blikken (van mij) later, kom ik te weten dat er twee Immigration Offices zijn. Gelukkig ken ik het metrostelsel en de wijken in Seoul al beter, én heb ik de nodige city survival-skills. Snel via Anguk Metrostation naar Jonggak Metrostation. Bij aankomst in dit station is vijf uur al gepasseerd. Ik probeer nog een sprintje te trekken en ben ondanks alles maar tien minuten te laat. Daar aangekomen, leg ik met veel gepuf, gehijg en badend in het zweet de situatie uit aan de balie. De man achter de balie antwoordt me emotieloos dat ik binnen een half uur aan de beurt ben en plaats mag nemen in de wachtzaal. Eens er nieuwe pasfoto's zijn gemaakt, het papierwerk geregeld is en alles betaald is, kan ik als ‘geregistreerde alien’ relaxed terug naar het guest-house. Valt nogal hard mee met die Koreaanse stiptheid.
Vanavond staat er (weeral) bibimbap op de menu, maar we gaan voor het ‘onbekende’. We kiezen voor de cheesebibimbap:https://www.youtube.com/watch?
Mijn avond sluit ik af met een ontzettend fijn slaapverhaal. Skypen met mijn beste vrienden thuis. Ik ga vanavond goed slapen.
Reacties
Een reactie posten