Crème-glace

ZATERDAG 14 oktober 2017
Ready-set-go. De wekker gaat vroeg vandaag. Ik ga vandaag samen met mijn kotgenoten Wissam (Franse), Vera en Patricia (beiden Portugese) studeren. We vertrekken al vroeg naar de coffee-place vlakbij ons guest-house. Buiten enkele slapende (!) Koreanen is het er nog relatief rustig. Ik zie het bij ons echt niet gebeuren: studenten die in het vooruitzicht van de examens 7/7 en 24/24 studeren en buitenshuis slapen daar waar ze studeren (ook al is dat een koffiehuis). Stel je de bib of het studentenrestaurant bij ons voor met allemaal slapende studenten die er het nachtje door blokten? Ik blijf het bizar vinden.

We houden ons vandaag met niet veel meer bezig dan teksten lezen, samenvattingen maken en leerstof memoriseren. Niet bepaald interessant, laat staan ontspannend. Omdat onze hersenen na een hele dag blokken verzadigd zijn én we (gelukkig) nog niet getransformeerd zijn tot Koreaanse blokmachines, trekken we vanavond naar Itaewon. Ik heb in eerdere blogs al geschreven over deze stadswijk, waar procentueel veel expats en Amerikanen wonen. Itaewon is bekend om zijn vele internationale cafés, restaurants en clubs. Maar daar ligt ons doel voor vanavond niet.
Eén keer om de drie maanden wordt heel Itaewon omgetoverd tot multiculturele markt. We komen dus vandaag (niet toevallig, we wisten hiervan) terecht op een internationale foodmarkt met bijhorend bierfestival. Je hoort me al aankomen: westers eten en ander lekkere dingen uit de internationale keuken. Ze hebben hier letterlijk alles. Van Duitse braadworst tot Italiaanse pizza, van Spaanse olijven tot Amerikaanse hamburgers. Van Belgisch bier (alle merken van INBEV) tot Franse wijn. Voor ieder wat wils. Maar je kan het alvast raden. Het bier en de snacks zijn veel te duur voor onze studentenportemonnee. Zo kost een braadworst hier maar liefst 10.000 won (of een kleine 7 euro). Voor dat geld kan je er bij ons 2 kopen, maar 10.000 won is hier proportioneel veel geld voor een simpele….worst. Omdat we van al die overheerlijke geuren reuzehonger krijgen, besluiten we dan maar iets goedkoper (Koreaans) te gaan eten. We gaan voor een maaltijdsoep: verse kippenbouillon met groenten, noedels, tofu en garnalendumplings. Omdat we vandaag (en voorgaande dagen) flink hebben gestudeerd en we allemaal vinden dat we een beloning hebben verdiend, kopen we ons een ijsje bij de ‘Gelaterio Italiano’. Hoewel de prijs westers was, betwijfel ik of het echt Italiaans ijs was.
Maar de gedachte alleen al, maakt me blij.

Terwijl de rest van de bende alsnog gaat feesten in Itaewon, neem ik de metro terug. Saaie mus, hoor ik jullie al zeggen. Ik ga samen met Katherine naar de gedemilitariseerde zone (DMZ) tussen Noord- en Zuid-Korea. Morgenvroeg staat mijn alarm van mijn wekker op 05u30. Het belooft een spannende en gevulde dag te worden. 











Reacties

Populaire posts van deze blog

Piet Huysentruyt

Pap

Astrid Josten 2.0