Crème-glace
ZATERDAG 14 oktober 2017
Ready-set-go. De wekker gaat vroeg vandaag. Ik ga vandaag samen met mijn kotgenoten Wissam (Franse), Vera en Patricia (beiden Portugese) studeren. We vertrekken al vroeg naar de coffee-place vlakbij ons guest-house. Buiten enkele slapende (!) Koreanen is het er nog relatief rustig. Ik zie het bij ons echt niet gebeuren: studenten die in het vooruitzicht van de examens 7/7 en 24/24 studeren en buitenshuis slapen daar waar ze studeren (ook al is dat een koffiehuis). Stel je de bib of het studentenrestaurant bij ons voor met allemaal slapende studenten die er het nachtje door blokten? Ik blijf het bizar vinden.
We houden ons vandaag met niet veel meer bezig dan teksten lezen, samenvattingen maken en leerstof memoriseren. Niet bepaald interessant, laat staan ontspannend. Omdat onze hersenen na een hele dag blokken verzadigd zijn én we (gelukkig) nog niet getransformeerd zijn tot Koreaanse blokmachines, trekken we vanavond naar Itaewon. Ik heb in eerdere blogs al geschreven over deze stadswijk, waar procentueel veel expats en Amerikanen wonen. Itaewon is bekend om zijn vele internationale cafés, restaurants en clubs. Maar daar ligt ons doel voor vanavond niet.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOvMJf4x96OsVGe3DGGX3dCc4p1NsBykpY1fYzPAK4bDLTlM6uqrC1JaOCeNjQf5Qte0uKRCOMMWQZvFBiCud6afEC1ApQHcvUoq2NCM31GVXLQz8xJbKxD5cedhJnqA8GZiLu5mk-nPej/s200/M5.jpg)
Maar de gedachte alleen al, maakt me blij.
Terwijl de rest van de bende alsnog gaat feesten in Itaewon, neem ik de metro terug. Saaie mus, hoor ik jullie al zeggen. Ik ga samen met Katherine naar de gedemilitariseerde zone (DMZ) tussen Noord- en Zuid-Korea. Morgenvroeg staat mijn alarm van mijn wekker op 05u30. Het belooft een spannende en gevulde dag te worden.
Reacties
Een reactie posten