Korean life according to Darwin
Vrijdag 24 november 2017
Belgen zagen en klagen vaak dat ze (te) veel moeten werken. En dat hierdoor de werk-privébalans verstoord is. Je kent dat wel. Druk, druk, druk. Wacht tot je hier komt. Ik zit hier ondertussen al drie maanden. Er zijn een aantal dingen waar ik maar niet aan gewoon geraak, zoals de Koreaanse prestatiecultuur. De meeste Koreanen overleven, eerder dan dat ze bewust leven. De Koreaanse werkdruk ligt zeer hoog, zowel op school als op het werk. Binnenkort hebben de studenten hier twee maanden wintervakantie. Wij denken dan aan een vakantiejob, een reis of afspreken met vrienden. Een Koreaanse klasgenoot vertelde me dat hij deze wintervakantie gaat studeren om zich te kunnen voorbereiden op volgend semester. De druk om te slagen aan de universiteit is enorm hoog. Komt nog bij dat Koreanen niet alleen willen slagen, maar ook nog eens de allerbeste willen zijn. Ik lach even, tot hij me serieus aankijkt. Ik kan het me niet voorstellen. Twee maand studeren tijdens je vakantie om je voor te bereiden op volgend semester. Ik ben in drie jaar unief een keer tegen een herexamen aangelopen en vond dat al een hele opgave om me tijdens de vakantie op te laden.
Ook zijn ouders ervaren een enorme werkdruk (al benoemen ze dat niet zo). Ze nemen per jaar slechts één (1) weekje vakantie en dit tijdens Chuseok, de Koreanse thanksgiving. De week waarin zowat elke Koreaan met vakantie gaat (zie mijn blog ‘België’ van 26 september). Niet dat ze zich het niet kunnen veroorloven, maar ze vinden langer verlof nemen ongepast. Koreanen hebben per jaar recht op 27 feest- en vrije vakantiedagen. Zuid-Korea zit daarmee net onder het wereldwijde gemiddelde van 28 dagen. 18 van die 27 verlofdagen in Zuid-Korea zijn wettelijke feestdagen. Veel van die feestdagen zijn van recente datum en gelinkt aan de recente republiek (Stichtingsdag, Dag van de Strijdkrachten, Bevrijdingsdag, Dag van de Grondwet, Dag van de 1 Maart-beweging, edm). Andere wettelijke feestdagen zijn traditioneel Koreaans zoals de Geboortedag van Boeddha, Koreaans oud- en nieuw, Maanfeest, Dag van het Hangul (Koreaans alfabet), Dag van het Kind, Ouderdag, edm). Het aantal vrije vakantiedagen is beperkt tot 9. Minder vakantiedagen opnemen dan dat je wettelijk mag, wordt hier gezien als positief. Het bedrijf waar je werkt is hier zowat je familie. Van de werknemer wordt loyaliteit, gehoorzaamheid en de onvoorwaardelijke wil om te werken verwacht. Als tegenprestatie zorgt het bedrijf als een ‘goede ouder’ over zijn werknemers met als doel de onderlinge harmonie (inhwa) te bewaren. Ik verschiet wel even wanneer hij dat zegt. Duidelijk (voor mij) is dat wij Belgen werken om te leven en niet zoals hier, (over)leven om te kunnen werken. Dat is hier gewoon ‘survival of the fittest’.
Belgen zagen en klagen vaak dat ze (te) veel moeten werken. En dat hierdoor de werk-privébalans verstoord is. Je kent dat wel. Druk, druk, druk. Wacht tot je hier komt. Ik zit hier ondertussen al drie maanden. Er zijn een aantal dingen waar ik maar niet aan gewoon geraak, zoals de Koreaanse prestatiecultuur. De meeste Koreanen overleven, eerder dan dat ze bewust leven. De Koreaanse werkdruk ligt zeer hoog, zowel op school als op het werk. Binnenkort hebben de studenten hier twee maanden wintervakantie. Wij denken dan aan een vakantiejob, een reis of afspreken met vrienden. Een Koreaanse klasgenoot vertelde me dat hij deze wintervakantie gaat studeren om zich te kunnen voorbereiden op volgend semester. De druk om te slagen aan de universiteit is enorm hoog. Komt nog bij dat Koreanen niet alleen willen slagen, maar ook nog eens de allerbeste willen zijn. Ik lach even, tot hij me serieus aankijkt. Ik kan het me niet voorstellen. Twee maand studeren tijdens je vakantie om je voor te bereiden op volgend semester. Ik ben in drie jaar unief een keer tegen een herexamen aangelopen en vond dat al een hele opgave om me tijdens de vakantie op te laden.
Ook zijn ouders ervaren een enorme werkdruk (al benoemen ze dat niet zo). Ze nemen per jaar slechts één (1) weekje vakantie en dit tijdens Chuseok, de Koreanse thanksgiving. De week waarin zowat elke Koreaan met vakantie gaat (zie mijn blog ‘België’ van 26 september). Niet dat ze zich het niet kunnen veroorloven, maar ze vinden langer verlof nemen ongepast. Koreanen hebben per jaar recht op 27 feest- en vrije vakantiedagen. Zuid-Korea zit daarmee net onder het wereldwijde gemiddelde van 28 dagen. 18 van die 27 verlofdagen in Zuid-Korea zijn wettelijke feestdagen. Veel van die feestdagen zijn van recente datum en gelinkt aan de recente republiek (Stichtingsdag, Dag van de Strijdkrachten, Bevrijdingsdag, Dag van de Grondwet, Dag van de 1 Maart-beweging, edm). Andere wettelijke feestdagen zijn traditioneel Koreaans zoals de Geboortedag van Boeddha, Koreaans oud- en nieuw, Maanfeest, Dag van het Hangul (Koreaans alfabet), Dag van het Kind, Ouderdag, edm). Het aantal vrije vakantiedagen is beperkt tot 9. Minder vakantiedagen opnemen dan dat je wettelijk mag, wordt hier gezien als positief. Het bedrijf waar je werkt is hier zowat je familie. Van de werknemer wordt loyaliteit, gehoorzaamheid en de onvoorwaardelijke wil om te werken verwacht. Als tegenprestatie zorgt het bedrijf als een ‘goede ouder’ over zijn werknemers met als doel de onderlinge harmonie (inhwa) te bewaren. Ik verschiet wel even wanneer hij dat zegt. Duidelijk (voor mij) is dat wij Belgen werken om te leven en niet zoals hier, (over)leven om te kunnen werken. Dat is hier gewoon ‘survival of the fittest’.
Reacties
Een reactie posten