Strevers door omstandigheden

MAANDAG 9 oktober 2017

Gisteren vertelde ik dat het de laatste dag van Chuseok was. Mijn lesvrije week duurt een dag langer dan voorzien. Veel leerkrachten aan de unief geven vandaag nog geen les omdat ze de verplaatsing van het platteland (en familie) naar de stad nog moeten doen. Er staat vandaag echter geen sightseeing op mijn planning. Over twee weken heb ik examens, daarom voorzie ik vandaag een eerste herhalings- en blokdag. Samen met mijn Franse vriendin Wissam en twee Portugese kotgenotes gaan we naar een coffee-place en daar puilt onze straat van uit. Haast elk koffiehuis is 24 op 24 open. Studenten komen er vanaf het begin van het academiejaar studeren. Echt waar, ik heb in die vijf weken dat ik hier ben al meer studenten full continue zien studeren dan in mijn hele universitaire 'carrière' thuis. Wanneer we s’morgens het koffiehuis binnen stappen is er al bijna geen plaats meer. Dat beloofd voor tijdens de examens. Uit de boxen klinkt rustige, aangename muziek. Ondanks dat iedereen hier in de eerste plaats is om te studeren en in mindere mate om koffie te drinken, is de sfeer relaxed.

Het Zuid-Koreaanse onderwijssysteem behoort tot de beste ter wereld. Maar er heerst een echte prestatiecultuur. Ouders leggen dan ook veel druk op hun kinderen, of studenten leggen zichzelf deze druk op. Mislukking wordt gezien als een gebrek aan wilskracht en daar kunnen veel Koreanen niet mee omgaan. Studenten volgen vaak 7 dagen per week les. Is het niet op school/unief, dan is het onder de vorm van bijles of extra studie. Vanaf het begin van het schooljaar sluiten de meeste Koreaanse studenten zich op en blokken ze ijverig. Ok, er zijn uitzonderingen, maar wanneer je om 3 uur 's nachts voorbij een coffee-place loopt, zie je gegarandeerd nog tientallen studenten studeren. Geen wonder dat Koreaanse studenten in het weekend transformeren tot feestbeesten. Deze hoge sociale druk blijkt ook uit het aantal zelfmoorden per jaar. Zelfmoord is de belangrijkste doodsoorzaak in het land.

Om de 'stress' van onze eerste blokdag weg te werken, trekken Wissam en ik er nog op uit. We wandelen zonder doel door de stad om leuke plaatsen te ontdekken. Zo leer je de stad het beste kennen. Met effect. We ontdekken op een half uurtje stappen van ons guest-house een gigantisch grote overdekte markt. Geen toeristen, geen andere buitenlandse studenten, alleen Koreanen die inkopen komen doen. Zalig. We besluiten ons neer te zetten en ons te laten bedienen door de vriendelijke oude Koreaanse dames (die hier hun pensioentje komen aanvullen). We krijgen overheerlijk eten voor weinig geld.