Astrid in Korealand

ZONDAG 22 oktober 2017 In mijn blog van 12 september vertelde ik jullie dat Wissam, mijn Franse kotgenote Koreaans begrijpt en spreekt omdat ze de zogezegd ‘Koreaanse koorts’ heeft. Niet dat ze er ziek van is, maar het houdt haar wel bezig. Met Koreaanse koorts (of ‘de Koreaanse golf’ of 'Hallyu' ,  한류 ) wordt het fenomeen bedoeld waarbij alles dat uit Zuid-Korea komt wereldwijd gehypet wordt. De rage is eind jaren ’90 begonnen in China waarbij vooral Zuid-Koreaanse soapseries (en dat zijn er als ik Wissam mag geloven, echt veel) én hun acteurs razend populair werden. De zogenaamde K-rage zette zich door, toen ook de K-pop (jawel) buiten Zuid-Korea bekend werd. PSY (jawel, hij weer) is met Gangnam Style ( https://www.youtube.com/ watch?v=9bZkp7q19f0 ) wegbereider geweest voor vele Zuid-Koreaanse boys- en girlsbands. De sociale media deden de rest. Los daarvan weet PSY zich te verkopen aan de wereld ( https://www.youtube.com/ watch?v=MgEjso39vsU ).  Net al...

ZATERDAG 21 oktober 2017 Ik heb de luxe dicht bij KU op kot te zitten. ‘s Ochtends hoef ik maar 5 minuten te wandelen en zit ik in de les. Wanneer we de toeristische hot-spots in de stad willen ontdekken, maken we gebruik van de metro. De metrostellen zijn schoon, veilig, op tijd en goedkoop. Je koopt als inwoner of toerist een T-money kaart die je onbeperkt kan opladen (minimaal 2.500 won). Of je nu de bus neemt of de metro: je kan de T-money kaart voor eender welk vervoersmiddel gebruiken. In Seoul wordt een basistarief van ongeveer 1.300 won aangerekend iedere keer dat je incheckt (dat is min of meer 1 EURO). Bij het uitchecken wordt berekend wat de afstand is die je gereisd hebt. Voor iedere 10km boven de eerste 10km wordt 100 won extra van je T-money kaart aangerekend. Een rit kost mij meestal 1.250 won (basistarief van ongeveer 1 EUR) als mijn verplaatsing onder de 10km blijft.  Het meeste dat ik al heb moeten bijbetalen was 300 won (een luttele 30 eurocent), maar dan heb ...

VRIJDAG 20 oktober 2017 Al sinds het eerste leerjaar van de lagere school ga ik elke week met ontzettend veel plezier naar de scouts. Als kind amuseerden we ons tijdens de vergaderingen, nu maken wij het als leiding leuk  voor onze leden. Omdat ik een semester aan de KU studeer, moet ik dus ook mijn scoutsleven zes maanden missen. Al die schattige leden én mijn beste vrienden. Ik word er emotioneel van (snif, snif). Vandaag is het in België ‘Dag van de Jeugdbeweging’. Al vanaf kleins af aan ga ik op deze dag in uniform naar school. Later stond ik in het middelbaar steevast om 7 uur 's ochtends op de markt van Turnhout voor een ontbijt. En sinds oud genoeg, ga ik naar de ‘Nacht van de Jeugdbeweging’ om met de leiding uit de regio te feesten. Vandaag is het de allereerste keer in mijn scouts-carrière dat ik er of in Turnhout of in Brussel (Grote Markt) niet bij kan zijn voor het ontbijt en de ‘Nacht’. Ik ga vandaag in mijn scoutssweater (van Scouts en Gidsen Beerse, n...

DONDERDAG 19 oktober 2017 Ondertussen zijn we al 19 oktober. Een maand geleden schreef ik in mijn blog van 19 september dat de temperatuur hier rond de 30 graden lag. Ik nam elke dag 1 tot 2 douches en zweette liters water. Gelukkig is dit nu niet meer waar. In tegenstelling tot wat ik gewoon ben in België heeft het hier nog maar zelden geregend. Gedurende de tijd dat ik in Seoul ben heeft nog maar vijf keer geregend. Waarvan één keer gigantisch hard met veel onweer en bliksem. De andere vier keren viel er nauwelijks iets uit de lucht.  De rest van de tijd bleven we gespaard van natte kleren. We gaan ook niet veel regen meer  zien want het regenseizoen in Zuid-Korea loopt van juni tot september. In oktober zou het weer normaal gezien moeten kantelen. De gemiddelde temperatuur ligt in Seoul in oktober tussen de 8 en de 18 graden.  Daar hebben we nog niet veel van gemerkt. Vorige week was het even kouder, maar deze week hebben we weer abnormaal hoge temperaturen (...

WOENSDAG 18 oktober 2017 Net zozeer dat we bij ons een aantal beleefdheidsregels hanteren bij het eten, doen ze dat hier in Zuid-Korea ook. Alleen zijn ze anders, maar vaak even logisch. Slechte tafelmanieren zijn je neus snuiten aan tafel (wordt gezien als het ergste wat je hier aan tafel kunt doen), praten met volle mond, eetgeluiden maken, het mengen van soep en rijst, met je handen eten, rijst eten met stokjes (daarvoor dient je lepel) en te veel eten (het is wel gewoonte om in Zuid-Korea je eigen kommetjes leeg te eten). Verder moet je je eetstokjes gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn: als bestek. Het is onbeleefd, zelfs not done om er iets of iemand mee aan te wijzen (wijzen is hier net als bij ons onbeleefd), er mee naar iemand te zwaaien, of ze rechtop in het eten zetten. Deze beleefdheidsregels gelden bij uitbreiding voor heel Zuidoost-Azie of daar waar ze eetstokjes gebruiken (en wij doen dat ook niet met ons bestek, hé). In Zuid-Korea worden veel gerechten gedeeld. He...

DINSDAG 17 oktober 2017 Het liefst van al zou ik me deze morgen nog eens willen omdraaien in mijn bed. Begrijp me niet verkeerd (en geen paniek): er is niemand op mijn kot (van de 25) die vandaag les heeft, buiten bibi. Niet echt een stimulerende omgeving om op te staan. Ik moet om negen uur in de les zitten. Gelukkig heb ik vandaag een superinteressante les (remember: introduction to non-traditonal security). Aan Korea University werken ze met mid-terms. Tussentijdse examens die maken dat de studenten hun leerstof bijhouden. Iets wat ik niet meer gewoon ben sinds ik op de universiteit zit. Zoals ik maandag al vertelde, heerst er in Zuid-Korea een enorme prestatiecultuur. Mislukking wordt gezien als een gebrek aan wilskracht en daar kunnen veel Koreanen niet mee omgaan. Alle coffee-places zitten bomvol. Onze Koreaanse medestudenten, die nu haast 7/7 en 24/24 blokken, geven ons toch een creepy gevoel. De druk die zij in aanloop naar de examens ervaren om full continue te (moeten)...

MAANDAG 16 oktober 2017 De busreis van gisteren naar de DMZ kreeg nog een Vlaams kantje. Na het bezoek aan de DMZ werd een onvoorziene stop gemaakt aan een ginsengfabriek. We moesten van de chauffeur absoluut gaan kijken in wat volgens hem ‘de trots van Zuid-Korea’ is. Ginseng is een klimopachtige plant. De wortels ervan worden gebruikt in de traditionele geneeskunde. De commerciële stop aan de fabriek leert dat er 9 verschillende soorten ginseng zijn en dat de Koreaanse ginseng (Panax ginseng, ook wel eens Chinese ginseng genoemd) dé beste is. En dat de andere soorten waaronder Panax japonicus (Japanse ginseng) minder goed zijn. Of dat komt omdat Japan de historische aartsvijand van Korea is, of dat dat te maken heeft met Koreaans chauvinisme is me niet geheel duidelijk. Kan natuurlijk ook aan de soort ginseng zelf liggen. Feit is dat de verschillende soorten ginseng al meer dan 7000 jaar worden gebruikt als kruidengeneesmiddel. Er bestaan dan ook veel mythen over het historische g...

ZONDAG 15 oktober 2017 Auwch, om 05u30 op is toch iets pijnlijker dan ik dacht. Vandaag ga ik met Katherine en haar vader (die hier voor een week is) naar de  gedemilitariseerde zone (DMZ)  tussen Noord- en Zuid-Korea. Eerst word ik (om 7 uur) in het hotel van Katherine’s papa verwacht voor een gezamenlijk ontbijt. Eerst met de metro naar de andere kant van de stad. Het is van voor mijn tijd, maar je kan op dit uur perfect Paris s'éveille van Jacques Dutronc op Seoul loslaten. Vraag is of een miljoenenstad als Seoul wel gaat slapen? Beloning van de vroege metrorit is een HEMELS internationaal ontbijt. Schalen vol met vers fruit (duur tot zeer duur hier), stokbrood, chocoladebroodjes en croissants (moeilijk tot niet te vinden), yoghurtjes, spek, eieren én worstjes. Ik voel me net in de zevende ontbijthemel en besef dat ik de verse pistolets en koffiekoeken van bij ons mis. Mijn ontbijt in Zuid-Korea rijkt anders niet verder dan yoghurt met een banaan en toastbrood met c...

ZATERDAG 14 oktober 2017 Ready-set-go.  De wekker gaat vroeg vandaag. Ik ga vandaag samen met mijn kotgenoten Wissam (Franse), Vera en Patricia (beiden Portugese) studeren. We vertrekken al vroeg naar de coffee-place vlakbij ons guest-house. Buiten enkele slapende (!) Koreanen is het er nog relatief rustig. Ik zie het bij ons echt niet gebeuren: studenten die in het vooruitzicht van de examens 7/7 en 24/24 studeren en buitenshuis slapen daar waar ze studeren (ook al is dat een koffiehuis). Stel je de bib of het studentenrestaurant bij ons voor met allemaal slapende studenten die er het nachtje door blokten? Ik blijf het bizar vinden. We houden ons vandaag met niet veel meer bezig dan teksten lezen, samenvattingen maken en leerstof memoriseren. Niet bepaald interessant, laat staan ontspannend. Omdat onze hersenen na een hele dag blokken verzadigd zijn én we (gelukkig) nog niet getransformeerd zijn tot Koreaanse blokmachines, trekken we vanavond naar  Itaewon . Ik heb in ...

VRIJDAG 13 oktober 2017 Het liefst van al zou ik me deze morgen nog eens willen omdraaien in mijn bed. Begrijp me niet verkeerd (en geen paniek): er is niemand op mijn kot (van de 25) die vandaag les heeft, buiten bibi. Niet echt een stimulerende omgeving om op te staan. Ik moet om negen uur in de les zitten. Gelukkig heb ik vandaag een superinteressante les (remember: introduction to non-traditonal security). Aan Korea University werken ze met mid-terms. Tussentijdse examens die maken dat de studenten hun leerstof bijhouden. Iets wat ik niet meer gewoon ben sinds ik op de universiteit zit. Zoals ik maandag al vertelde, heerst er in Zuid-Korea een enorme prestatiecultuur. Mislukking wordt gezien als een gebrek aan wilskracht en daar kunnen veel Koreanen niet mee omgaan. Alle coffee-places zitten bomvol. Onze Koreaanse medestudenten, die nu haast 7/7 en 24/24 blokken, geven ons toch een creepy gevoel. De druk die zij in aanloop naar de examens ervaren om full continue te (moeten)...

DONDERDAG 12 oktober 2017 We zijn iets meer dan een week voor de start van de examens. KU werkt, anders dan de VUB,  met een systeem van tussentijdse examens. Lijkt hierdoor wel of ik terug in het middelbaar zit. Al is het concept van blok de Koreanen onbekend. De lessen blijven tijdens de examens gewoon verder gaan. Omdat je aanwezigheid tijdens de lessen verplicht is, is brossen om te blokken hier not done. Blokken is dus écht een kwestie van plannen en iets voor tijdens de lesvrije uren, maar vooral iets van vóór en nà de lesuren. En daarom dat die koffiehuizen/studeercafés op de meest onnozele uren vol blokkende studenten zitten. Je zal de volgende dagen waarschijnlijk dan ook merken dat mijn blogs over de  minder interessante kant van het studentenleven gaan. Ik doe deze week én volgende week niet veel meer dan studeren en eten. Waardoor mijn actieradius ook beperkt blijft tot mijn bureau, ons terras (het is hier nog altijd zalig warm) en het koffiehuis, waar ik sa...

WOENSDAG 11 oktober 2017 Om als Erasmusstudent in Zuid-Korea te geraken, wordt er een heleboel van je verwacht. Zo moet je, zoals voor eender welk land buiten de Europese Unie, een paspoort aanvragen. Je kent het wel: foto hier, handtekening of vingerafdruk daar. Voor de Korea University blijft het daar niet bij. Drie maanden voor je vertrek verwachten ze een aantal ‘belangrijke’ documenten van je. Zo stuurde ik hen verplicht op voorhand een ‘bewijs van goede zeden', 'bewijs van goede gezondheid', mijn familiesamentelling en de inkomsten van mijn ouders door (kwestie van geen armlastige of zieke criminelen op Erasmus te krijgen, zeker). Om langer dan drie maanden in Zuid-Korea te blijven, hoor je ook een visum aan te vragen. Eens je in Zuid-Korea bent aangekomen, is de pret nog niet gedaan. Maximum twee weken na aankomst MOET je naar het Global Service Center om aan te tonen dat je effectief in het land bent. Gewoon voor een simpele handtekening. Wanneer je langer dan dr...

DINSDAG 10 oktober 2017 Ik vertelde eerder in mijn blogs dat ik hier met mijn 1m82 nogal opval. Waarbij Koreanen (ongeacht jongens of meisjes) mijn lange benen opmerken en me complimenten geven. Wanneer we bv. de metro nemen, spreken mensen me aan en steken ze hun duim op al wijzend naar mijn benen. Tot nu was dat vaak leuk en (nog) niet enerverend. Andere Koreanen staren me gewoon aan en beginnen ondeugend, zelfs goor te lachen. Ik wil niet weten waar ze aan denken. Mijn Europese vrienden voelen de ogen op mijn benen. We kijken de gaper in kwestie dan zeer bedenkelijk, zelfs afkeurend aan (en ik zeg er dan wel eens om te lachen ‘ zalt gaan, ja’  bij). Mijn Koreaanse/Aziatische vrienden daarentegen doen of zeggen niets. De Confusiaanse cultuur en eeuwenlange conservatieve moraal maakt dat de meeste Koreaanse mannen een zeer stereotiep man-vrouwbeeld hebben en vinden het normaal als ‘macho male’ om vrouwen achterna staren en te behandelen als een object (of als anderen dat doen)....