Café Rubens

MAANDAG 25 september 2017

 

Week vier in Seoul, de dagen vliegen hier voorbij. We zitten weeral strak in de routine: les volgen, teksten lezen en presentaties maken. We hebben veel omhanden, ontdekken veel én profiteren veel. Maar, opstaan is nog nooit zo moeilijk geweest als vandaag. De unief wacht, maar de vermoeidheid van de KoYon Jeon zit nog in mijn lichaam.

                     

Na de les neemt een Koreaanse vriend van Katherine (mijn Canadese vriendin) ons mee naar Noksapyeong (ten westen van Itaewon). Itaewon staat bekend als ‘Western-town’ owv de vele expats en de vele Amerikaanse militairen die er wonen. In Noksapyeong heb je min of meer dezelfde ambiance. In de wijk zijn tal van buitenlandse restaurants en winkels: van Vietnamese en  Japanse eethuisjes tot vooral Franse en Italiaanse restaurants. Tot mijn verbazing vind ik er zelfs Belgische resto’s en cafés (je kan er alleszins Belgische bieren krijgen). Omdat Katherine haar Koreaanse vriend weet dat ik een Belgische ben, neemt hij ons mee naar café Rubens. Zo knullig kan je het zelf niet verzinnen: in het café is er niks, maar dan ook niks dat verwijst naar Rubens, bij uitbreiding Antwerpen of België. Maar het feit dat de uitbater weet wie Rubens is en wanneer hij geleefd heeft, is best grappig. Hij sprak bovendien enkele woordjes Nederlands, was al op bezoek geweest in Gent, Antwerpen, Brussel en Luik én enorme fan van onze Brusselse wafels. 

Vanuit het café hebben we een heel mooi uitzicht over het Namsam Park met de Seoul Tower (zie mijn blog van zaterdag 16 september) én drinken we een veel te dure koffie. Maar bon, we betaalden voor het mooie uitzicht zeker??