Onze Jos
ZONDAG 5 november 2017
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisLENw8jiE8FL8JBst40fBGsmTusgnTGanYmpDL5uIHO_w5RxZqrdQVncUQ9FtbYvIf_5vMbWXZyBDPq8IOnqJ4DwvznNN6unD6M_ctgRSo1FzhljfwLX8W3rXtA5fzNq_0n1Y60DaAGOR/s200/K2.jpg)
mijn verjaardag. Na de voorbije nacht (verjaardag gevierd) doet dit telefoontje efkes pijn. Hoewel, mijn vrienden in België bellen me speciaal wakker om me een gelukkige verjaardag te wensen. Het is middernacht in België en ze bellen me van op het galabal van de scouts, waar ze samen met tweelingbroer Wouter zijn verjaardag aan het vieren zijn. Veel enthousiaste scoutsvrienden face-timen me warme verjaardagswensen toe. Fijn dat ze ook in België mijn verjaardag vieren. Na een uurtje gelach, gezever en gebral probeer ik nog even te slapen. Zonder succes.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnpNYsS31PGF4IT0Yc8U0dTChpgtQdAzrfUvEa-8YTTBTkmhpReh9RTEtBKRzDLZRPARw4K0Czp3B20wyyic-WkYqO95zlzknQct6_pqWy5FwWfVcJ-Vm4Zp4LTjOa5q_duVzxdAn-CG46/s200/K1.jpg)
Nadien trek ik met de Portugese Vera en Patricia nog naar Ihwa Mural Village( http://english.visitkorea.or. kr/enu/ATR/SI_EN_3_6.jsp?cid= 1996703) om van het herfstzonnetje te genieten. Het is (denk ik) de derde keer dat ik hier ben, maar er zijn op de hellingen van Mount Naksan in de village nog veel hoekjes en uitzichten te ontdekken en te genieten van de zonsondergang. Op stap gaan met Vera en Patricia betekent duizenden foto's maken. Op Instagram zijn ze dé zelfverklaarde selfie-queens.
Wissam en Duitse Chris, twee andere kotgenoten. Je hoort het, ik kan niet klagen. Maar na negentien jaar mijn verjaardag in familieverband en met tweelingbroer Wouter te hebben gevierd, was het dit jaar de eerste keer zonder. Omdat we alle twee een hoog ‘tweelinggevoel’ hebben, is het wel raar om ruim 9.000 km verder alleen twintig te worden. Maar ja, ik ben dan ook weer niet met onze ‘Jos’ (= roepnaam van broer Wouter) getrouwd, hé.
Reacties
Een reactie posten