Spiegeltje spiegeltje aan de wand, …

Maandag 14 november 2017

Ik heb nu al even een fitnessabonnement en probeer er zoveel mogelijk gebruik van te maken. Je betaalt het tenslotte niet voor niets. Thuis en aan de VUB ga ik vaak lopen, turnen en zwemmen. Maar nooit naar de fitness. Ik ben dus echt een groentje in het fitnessleven. Om mezelf een regelmaat op te leggen in het chaotische leven hier, ga ik bijna elke morgen na mijn ontbijt. De man van de fitness spreekt geen woord Engels, maar omdat hij me ondertussen herkent, doet hij toch zijn best. Zo stond hij vanmorgen naar gewoonte achter zijn balie. En hield hij een papier omhoog met daarop 'Goodmorning, how are you? Where are you from?'. Schattig toch? Koreanen doen echt hun best om vriendelijk te zijn en je te verwelkomen. Omdat ik regelmatig op hetzelfde uur kom fitnessen, begin ik mijn mede-fitnessers ook al te kennen. Zo is er élke morgen een oude(re) vrouw, ik schat ze tussen de 70 en 75. Pas op, ik kan grandioos naast zitten. De dame staat steevast twee uur in de fitness én heeft een conditie om U tegen te zeggen. Ik kan er alleen maar van dromen om op die leeftijd nog even fit te zijn. Ze lacht altijd vriendelijk en steekt haar duim op wanneer ze me ziet. T’is ook een vorm van contact, hé. 

Ik vertelde al eerder dat de druk om te beantwoorden aan het schoonheidsideaal in Zuid-Korea enorm is. Meisjes moeten skinny zijn, jongens supergespierd. Uit een studie van Men’s Health bleek dat 86 (!) procent van de Zuid-Koreaanse mannen tussen 25 en 37 jaar oud gelooft dat hun concurrentiekracht bij het zoeken naar een job stijgt met een gespierd lichaam én een mooi uiterlijk. Veel Koreaanse jongeren zijn obsessief bezig met hun lichaam. Elke Koreaan(se), staat tijdens en na een sportsessie vrolijk voor de spiegel. Zonder gêne de t-shirt omhoog, checken of die spieren al gegroeid zijn en commentaar geven op elkaars welvingen. Als je dacht dat er bij ons in de fitness narcisten rondlopen, moet je hier maar eens passeren. Koreanen hebben trouwens ook een rare manier van fitnessen. Als ze al geen you tubefilmpjes kijken, maken er ze volop van zichzelf om te posten of sturen een Kakaotalkje (de Koreaanse Whatsapp). Goe bezig of wa?

Na de les ga ik alleen op stap. Ik ga souvenirs jagen in Insa-dong (http://english.visitkorea.or.kr/enu/ATR/SI_EN_3_1_1_1.jsp?cid=264354). Hier vind je Koreaanse hebbedingtjes die echt de moeite waard zijn. Slik, honderden winkeltjes vol met hebbedingetjes. Ik heb een verwachtingsvolle papa dus weet niet wat eerst kiezen. Bovendien is het superkoud (-4). Toch voor mij, want veel van de Koreaanse meisjes lopen nog altijd rond in korte rokjes (schoonheidsideaal, remember) en dan nog zonder kousen. Vanavond ga ik met mijn Portugese vriend(inn)en voor Jjamppong ( 짬뽕 ). Een pittig Koreaanse noedelsoep met zeevruchten https://www.maangchi.com/recipe/jjamppong) op basis van bouillon van varken. Naast een zeevruchtenmix gaan er uien , knoflook , Koreaanse courgettes , wortelen , kool , inktvis en varkensvlees in. Het is dus een ‘surf en turf’-soepje. Door het (overdadig) gebruik van én gochutgaru (chilipoeder) én hele chilipepers is de soep enorm pikant. Onze papa kookt thuis best wel pikant en ik heb er normaal gezien geen probleem mee. Maar deze soep slaat alles. Spicy!!