Follow the leader, leader, leader Follow the leader [x2]

ZONDAG 29 oktober 2017

Je raadt het nooit: vandaag staat de wekker weer lekker vroeg. Samen met kotgenoten Vera en Patricia (en drie Italianen, een Nederlander, een Franse, een Duitse en een Turk) ga ik vandaag naar Namiseom-eiland, ook bekend als Nami-eiland.  Het eiland ligt een dikke 60km ten noordoosten van Seoul. Het is een kunstmatig eiland van een kleine 43ha groot, in 1944 (tijdens de Japanse bezetting) in de Han-rivier ontstaan bij de bouw van de Cheongpyeong Dam (청평댐). Het eiland is genoemd naar Nami, een beroemd generaal uit de vijftiende eeuw, wiens vermeend graf daar zou liggen. Het eiland is in deze tijd van het jaar vooral geliefd owv van de herfstkleuren van de Japanse esdoorns, kastanjes, moerbeibomen en Koreaanse (balsem)populieren.

Omdat Nami-eiland vrij centraal in Zuid-Korea ligt, moeten we anderhalf uur met de metro reizen. Het vroege uur maakt dat iedereen ernaar uitkijkt om nog wat te soezen tijdens de rit. Toch niet. Het metrostel zit stampvol. Dat wordt rechtstaan...Naarmate we Seoul verlaten, wordt duidelijk dat onze mede-reizigers dezelfde eindbestemming hebben. Wanneer we de metro uitstappen, bevinden we ons precies op Rock Werchter. Een mensenstroom baant zich een weg naar het eiland. Je kan van het station naar het eiland via een ferry (5 min) of een soort van deathride. Via een stoeltje aan een stalen kabel daal je dan over het water af naar het eiland. Blijkt dat deze out is tot in de late namiddag.  Dan maar mee aanschuiven in de kilometer(!)lange rij om de ferry te nemen.  Gelukkig schijnt de zon en ziet de lucht blauw. Herfstkleuren rood, groen, oranje, bruin én een stralende lucht: de ingrediënten om van een Indian Summer te spreken. Hoewel, een ijzig koude noordenwind is ook van de partij.

Na een half uur gedisciplineerd rijtje schuiven en vijf minuten ferry, worden we overdonderd. De herfstkleuren van de dreven en bossen zijn overweldigend, de mensenmassa op het eiland ook. Nami-eiland is niet alleen een soort van landschapspark, maar blijkt ook een foute mix tussen Fantasialand, Bellewaerde en de zeedijk in Blankenberge. En op deze zonnige herfstdag is het over de koppen lopen. Wisten wij veel dat  Nami-eiland één van de belangrijkste attractieparken in Zuid-Korea is. Wij kwamen voor de Indian Summer. Komt nog bij dat alles er pokkenduur is (eiland, weet je wel). Na heel wat gezoek vinden we een betaalbare Italiaan. We eten iets wat moet lijken op spaghetti carbonara. Onze Italiaanse reisgenoten krijgen er haast tranen van in hun ogen. We weten ook meteen waarom deze eettent goedkoper is dan de Koreaanse resto’s op het eiland.

Leuk om weten is dat het eiland zichzelf heeft uitgeroepen tot republiek (de Naminara Republic). Het heeft zijn eigen nationale vlag, volkslied, valuta, paspoort en telefoonkaarten, stempels, spelling en zelfs een certificaat van burgerschap. Het is ook de eerste plaats in Zuid-Korea waar ik in het Nederlands werd verwelkomd. Vele gekleurde bomen, fonteinen, beeldentuinen én honderden toeristen later besluiten we de ferry terug te nemen. We staan in no time in een wachtrij van minstens twee kilometer lang. Ontmoedigend. Normaal stonden Petite France (http://english.visitkorea.or.kr/enu/ATR/SI_EN_3_1_1_1.jsp?cid=815994) en Garden of Morning Calmook nog op de planning. Klein Frankrijk (de naam zegt het zelf al) is een bonte collectie van nagebouwde Franse woningen (met zelfs een miniatuur Eifeltoren) waar Koreanen een snuifje ‘Franse cultuur’ (met de Kleine Prins van

Saint-Exupery als rode draad) kunnen komen proeven. De Garden of Morning Calm (http://english.visitkorea.or.kr/enu/ATR/SI_EN_3_1_1_1.jsp?cid=264212) is een botanische tuin, een soort van Hollandse Keukenhof in het kwadraat. Er is gelukkig niemand in de groep die zin heeft om zich een tweede, laat staan derde keer te laten vangen aan een toeristenval. Gelukkig besluit een groot deel van de Koreanen wél die richting uit te gaan, wat maakt dat er plaats is in de metro. Terug aangekomen in Seoul zijn we doodop en verkleumd van de koude. Tijd voor een unlimited Koreaanse BBQ: varken, biefstuk, kip, rijst en groenten. All you can eat. Niet bepaald goed voor mijn spijsvertering en mijn ecologische voetafdruk,  maar wel authentiek Koreaans!