Muziek verzacht de zeden

VRIJDAG 3 november 2017

Wanneer ik vrijdagsmorgens lekker vroeg opsta, is het zoals elke week nog muisstil in onze guesthouse. Ik ben de enige van de 25 studenten, die les heeft op vrijdag. Geen nood, ik overleef het wel.

Bij elk vak dat je hier aan KU volgt, telt je participatie in de klas voor tien procent mee. Je verschuilen achter je computerscherm, een dutje doen, in je boeken duiken of bijkletsen met je buur is hier niet mogelijk. Professoren kennen vanaf dag één je naam en staan erop dat je actief deelneemt. Mijn Koreaanse professor van 'Non-traditional security' weet dat ik Belgische ben. Hij probeert ons kleine landje zoveel mogelijk te integreren in zijn lessen. Ik ben er zeker van dat de helft van de Koreanen niet eens weet waar België te situeren op de kaart. Maar bon, ik voel me gevleid. Tijdens de les van vandaag gaat het over de vluchtelingenstromen in en naar Europa. In tegenstelling tot mijn andere lessen, zitten er in deze les slechts 5 buitenlandse studenten (2 Canadezen, 2 Amerikanen en bibi). Je hoort het al aankomen. Hij vraagt me de vluchtelingenproblematiek in Europa uit te leggen. Hij verwacht me van voor in de klas. Onvoorbereid, nu direct. Ik krijg een wereldkaart en een stok en ga aan de slag. Ach, we zullen maar denken dat die participatiepunten omhoog gaan zeker?


Koreanen kunnen dan wel stevig uitgaan en drinken, veel gewoon zijn ze echter niet. Koreaanse studenten gaan net zoals bij ons op donderdagavond uit. In het weekend beperken Koreaanse jongeren zich tot de zaterdagavond. Op vrijdag- en zondagavond kan je ze studerend (maar vooral plichtsbewust) vinden in de koffiebars. Op vrijdagavond zijn het bijna altijd expats en buitenlandse studenten die de bars bevolken. Mijn Franse vriendin Wissam en ik hebben voor vandaag genoeg boeken gezien en trekken nog naar Namsan Park. Namsam Park is zoals eerder gezegd de meest geliefde (groene) plek van de ‘Seoulanen’.  We belonen onszelf op streetfood (Koreaanse dumplings en kaneelpancakes als dessert). We genieten vanop Mount Namsam van het uitzicht over de stad en de zonsondergang. Op de achtergrond zingt een Koreaanse straatartiest Engelstalige liedjes. Niet bepaald toonvast of verstaanbaar. Hij was misschien ook beter achter zijn studieboeken blijven zitten.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Piet Huysentruyt

Pap

Astrid Josten 2.0