Muziek verzacht de zeden
VRIJDAG 3 november 2017
Wanneer ik vrijdagsmorgens lekker vroeg opsta, is het zoals elke week
nog muisstil in onze guesthouse. Ik ben de enige van de 25 studenten, die les
heeft op vrijdag. Geen nood, ik overleef het wel.
Bij elk vak dat je hier aan KU volgt, telt je participatie in de klas
voor tien procent mee. Je verschuilen achter je computerscherm, een dutje doen,
in je boeken duiken of bijkletsen met je buur is hier niet mogelijk.
Professoren kennen vanaf dag één je naam en staan erop dat je actief deelneemt.
Mijn Koreaanse professor van 'Non-traditional security' weet dat ik Belgische
ben. Hij probeert ons kleine landje zoveel mogelijk te integreren in zijn
lessen. Ik ben er zeker van dat de helft van de Koreanen niet eens weet waar
België te situeren op de kaart. Maar bon, ik voel me gevleid. Tijdens de les
van vandaag gaat het over de vluchtelingenstromen in en naar Europa. In
tegenstelling tot mijn andere lessen, zitten er in deze les slechts 5
buitenlandse studenten (2 Canadezen, 2 Amerikanen en bibi). Je hoort het al aankomen.
Hij vraagt me de vluchtelingenproblematiek in Europa uit te leggen. Hij
verwacht me van voor in de klas. Onvoorbereid, nu direct. Ik krijg een
wereldkaart en een stok en ga aan de slag. Ach, we zullen maar denken dat die
participatiepunten omhoog gaan zeker?
Koreanen kunnen dan wel stevig uitgaan en drinken, veel gewoon zijn ze
echter niet. Koreaanse studenten gaan net zoals bij ons op donderdagavond uit.
In het weekend beperken Koreaanse jongeren zich tot de zaterdagavond. Op
vrijdag- en zondagavond kan je ze studerend (maar vooral plichtsbewust) vinden
in de koffiebars. Op vrijdagavond zijn het bijna altijd expats en buitenlandse
studenten die de bars bevolken. Mijn Franse vriendin Wissam en ik hebben voor
vandaag genoeg boeken gezien en trekken nog naar Namsan Park.
Namsam Park is zoals eerder gezegd de meest geliefde (groene) plek van de
‘Seoulanen’. We belonen onszelf op streetfood (Koreaanse dumplings en
kaneelpancakes als dessert). We genieten vanop Mount Namsam van
het uitzicht over de stad en de zonsondergang. Op de achtergrond zingt een
Koreaanse straatartiest Engelstalige liedjes. Niet bepaald toonvast of
verstaanbaar. Hij was misschien ook beter achter zijn studieboeken blijven
zitten.
Reacties
Een reactie posten