Afhaal-Koreaan

DINSDAG 24 oktober 2017

Vandaag heb ik een examen van het vak 'Special issues about political thoughts'. Een zeer breed vak dat zich voor de midterms voornamelijk toespitst op feminisme, de evolutie ervan en de verschillende stromingen. Ondanks mijn examen, hoef ik niet naar de unief. We krijgen het examen namelijk online opgestuurd en mogen het eender waar invullen en terug insturen. Een zogenaamd ‘take-home’-examen. Niet lachen, dat bestaat hier echt. Ik ben nooit fan van geweest van een openboek-examen, laat staan van een take-home examen. 

Het concept is heel simpel. Om tien uur in de voormiddag worden de vragen online gepost. Je krijgt vervolgens 24 uur de tijd om je examen op te lossen en het terug up te loaden. Het examen was dus gelukkig niet zoals gisteren. De Koreaanse proffen zijn dan toch niet zo voorspelbaar als ik dacht. Geen kennisvragen, geen papegaaienwerk. Anders zou ik gegarandeerd met een 20/20 thuiskomen. Voor dit examen krijg je drie inzichtsvragen waarop je moet antwoorden aan de hand van de verplichte teksten. Er wordt dus in feite verwacht om in 24u drie (3) essays te schrijven inclusief referenties (alles in het Engels uiteraard). Omdat samenwerken altijd leuker is dan alleen, spreek ik af met Katherine, Frank en Coline om de vragen én mogelijke antwoorden samen te bekijken.

Door het feit dat het examen verwordt tot een soort van groepswerk heb ik niet het gevoel dat mijn kennis van het vak getoetst wordt, laat staan dat ik reflecties kan geven over het topic. Ondanks dat de opzet niet bijzonder complex is, blijf ik het een vervelende, moeilijke klus vinden. Je hebt nogal sterk de neiging om naar een ‘one size fits all’-antwoord te gaan (omdat iedereen die meewerkt zich in het antwoord wil herkennen). Het is vooral een rare methode van kennisondervraging. Eerste inschatting was dat dit examen geen papegaaienwerk is. Ik trek mijn woorden in. Het blijft copy-paste. En in dingen kopiëren zijn ze in Zuid-Korea en bij uitbreiding in heel Zuidoost-Azië nogal sterk.