Astrid in Korealand

Vrijdag 24 november 2017 Belgen zagen en klagen vaak dat ze (te) veel moeten werken. En dat hierdoor de werk-privébalans verstoord is. Je kent dat wel. Druk, druk, druk. Wacht tot je hier komt. Ik zit hier ondertussen al drie maanden. Er zijn een aantal dingen waar ik maar niet aan gewoon geraak, zoals de Koreaanse prestatiecultuur. De meeste Koreanen overleven, eerder dan dat ze bewust leven. De Koreaanse werkdruk ligt zeer hoog, zowel op school als op het werk. Binnenkort hebben de studenten hier twee maanden wintervakantie. Wij denken dan aan een vakantiejob, een reis of afspreken met vrienden. Een Koreaanse klasgenoot vertelde me dat hij deze wintervakantie gaat studeren om zich te kunnen voorbereiden op volgend semester. De druk om te slagen aan de universiteit is enorm hoog. Komt nog bij dat Koreanen niet alleen willen slagen, maar ook nog eens de allerbeste willen zijn. Ik lach even, tot hij me serieus aankijkt. Ik kan het me niet voorstellen. Twee maand studeren tijdens je...

Donderdag 23 november 2017 Zoals ik vertelde in mijn blog van woensdag 8 november 2017 (Bratwürst con Camembert) wordt er jaarlijks aan de KU een internationaal studentenfestival (ISF) georganiseerd. Uitwisselingstudenten krijgen de kans om hun land voor te stellen aan medestudenten op Korea University. Wel, het is te zeggen, bijna alle uitwisselingsstudenten. Omdat we aan KU met te weinig Belgen zijn, mogen we niet meedoen. Spijtig dat ik mijn medestudenten niet kan laten kennis maken met Brusselse wafels, frieten of heerlijke Belgische chocolade. Het ISF gaat vandaag door. Tussen twee lessen door ga ik samen met Katherine en Rachel, twee van mijn studiegenoten, een kijkje nemen. Studenten staan met een kraampje hun eigen land te promoten. Een festival is een te groot woord. Het heeft meer weg van een hobbytentoonstelling in één of andere parochiezaaltje. Maar, gezelligheid al om én het ruikt er lekker. De verschillende standhouders lopen rond in ‘traditionele’ kledij en bev...

Woensdag 22 november 2017  Het zonnetje schijnt. De Canadese Katherine en ik besluiten om na de les eens niet achter onze boeken te kruipen. We hebben nog niet geluncht en besluiten om met Bard, een Noorse en Marco, een Italiaanse studiegenoot naar  Namdaemun -markt te gaan ( http://english.visitkorea.or. kr/enu/SHP/SH_EN_7_2.jsp?cid= 273760 ).  Namdaemun-markt ligt op een half uurtje van de unief, in het centrum van de stad. De markt is vernoemd naar de gelijknamige zuidelijke toegangspoort in de stadsomwalling. De (gerestaureerde) stadspoort staat er nog.  De stadsomwalling werd door tijdens de Japanse bezetting afgebroken. Ik was hier nog niet eerder. Het bijzondere aan deze markt is dat ze ‘s nachts open is. Ze gaat open om 11:00u ‘s avonds, om te sluiten om 5uur in de namiddag (de dag nadien dus). Namdaemun-markt is de optelsom van allemaal aparte winkelcomplexen die organisch gegroeid zijn rond het kloppende hart, een grote markthal ( http://english.visit...

Dinsdag 21 november 2017 Twee weken geleden droegen we nog hemdjes en korte broeken. Bij het opstaan is het nog steeds -10°C. Min 10°C  eind van november? De winter is hier nog maar amper begonnen. Mijn kotgenoten (en ikzelf) zijn duidelijk niet voorbereid op de koude. Onze huisbaas trouwens ook niet, want die moet de verwarming in het guest-house nog hoger zetten. Mijn Portugese vriendinnen spurten van de ontbijttafel terug naar boven om een paar handschoenen en een muts. Behoorlijk belachelijk trouwens om met muts en handschoenen te ontbijten (geldt ook voor mezelf). Ik heb pas les om 12uur en blijf in de voormiddag op kot om teksten te lezen en voor te bereiden. Ik klapper zo hard van de koude dat ik er soms mijn concentratie bij verlies. Maar best wel grappig om iedereen in huis met muts, handschoenen en sjaal te zien rondlopen. Wanneer ik naar de les vertrek, is het nog steeds -7°C. De koude snijdt langs mijn benen en doet me bijna uit mijn broek waaien. Op de unive...

maandag 20 november 2017 In België grappen ze wel eens: ‘zie maar dat je niet met een Koreaan naar huis komt’. Die kans is echter heel klein (net zoals de meeste Koreanen). Niet omdat er hier geen knappe Koreanen rondlopen  (en neen ,  ik heb niks op te biechten). M aar  vooral  omdat het vinden van een lief hier nog vrij traditioneel verloopt. Vroeger zochten ouders voor hun zoon of dochter een geschikte tegenpartij met behulp van een koppelaar(ster). Met als doel iemand te vinden binnen  hetz elfde sociaal en/of maatschappelijk  milieu van de ouders .  Zoals al eerder geschreven (zie mijn blog van donderdag 5 oktober) worden in de Koreaanse maatschappij familiegroep, clan en sociale klasse waartoe je behoort (lees: je ‘stamboom’) (nog) als belangrijk ervaren. De tradities zijn echter aan het veranderen  (hoewel) . Veel Koreaanse koppeltjes leren elkaar kennen op school, de unief of op het werk en besluiten op eigen initiatief te trouwen (net...

zondag 19 november 2017 Opstaan was nog nooit zo leuk. Deze nacht sliepen Patricia en ik (omdat w e moni zijn) in één van de luxehotels in het Ski Resort. Zie:  https://www.yongpyong.co.kr/ eng/room/hotel.do .  In een supergroot tweepersoonsbed. Hemels. En we kunnen nog eens kiezen ook: of in ons bed blijven liggen of (vrij) skiën. Om één uur vanmiddag worden we aan het busstation verwacht voor de terugreis naar Seoul. Hoe goed het bed ook ligt, Patricia en ik twijfelen geen seconde om te profiteren van de pistes en het goede weer. Skipak aan en gaan! Een luxehotel gaat ook gepaard met een heerlijk uitgebreid ontbijt (denken we). Fail! Koreanen ontbijten eerder sober. Ons ontbijt beperkt zich tot kimchi en ramen (Japanse noedelsoep). Kimchi (zie mijn blog ‘knoflookadem’ van 18 september) is niet meteen mijn favoriete ontbijt (zie:  https://www.culy.nl/recepten/ het-recept-voor-homemade- koreaanse-kimchi/ ),  idem voor noedelsoep. We besluiten dan maar te gaan s...

zaterdag 18 november 2017 Zaterdag en de wekker gaat om kwart voor zes! Vandaag gaat het meesleuren van ski’s en skibotten vanuit België (zie mijn blog ‘zweterig’ van 4 september) en verloren lopen om te solliciteren (zie mijn blog ‘Kakkenestje’ van 28 oktober) zich lonen: ik zet vandaag mijn eerste stappen als ski-moni! Patricia, mijn Portugese kotgenote en ik  worden om 7 uur verwacht in   Hongdae   (een kleine drie kwartier metro verder). Daar komt een busje ons oppikken voor   Yong Pyong , waar we onze instructeur-initiatie krijgen. Warme jas aan, skibotten, ski's en helm mee. Eens buiten vriezen we uit onze broek. Het is bitter koud. Dat beloofd voor de bergen. Na 45 minuten wachten in de ijzige wind, komt het busje ons eindelijk ophalen. Ik had gerust een uur langer kunnen slapen. Gelukkig (?) staat er ons een busrit van drie uur (met hazenslaapjes) te wachten. Dat compenseert het vroege opstaan én wachten. Het  Yong Pyong Ski Resort  ligt ten ...

vrijdag 17 november 2017 Omdat mijn professor naar één of ander internationaal congres moest in Afrika, heb ik vandaag helemaal geen les. Ik trek er op uit met Camila, mijn kamergenote en Robert, een Nederlandse klasgenoot. We gaan vandaag naar   Namhansanseong Fortress   (zie:   http://english.visitkorea.or. kr/enu/ATR/SI_EN_3_1_1_1.jsp? cid=264362 ).   Het 2000-jaar (!) oude fort ligt een dikke 25 km ten zuidoosten van Seoul, op de zuidelijke Hanberg (Namhansan).  Het fort in huidige vorm dateert uit de 17 de   eeuw. De omwalling (7m hoog) van het fort is wel 12 km (!) lang. Ik ga de vergelijking met de Chinese muur niet maken (> 6.000 km lang), maar het beeld is min of meer vergelijkbaar. Ook deze versterking werd ingezet tegen de Mongoolse hordes (13 de   eeuw). De site werd ook tijdelijk gebruikt als (nood)hoofdstad. De site is perfect bereikbaar na een klein uur metro en een kwartiertje op de bus. Het weer kon wel beter vandaag. De lucht...

donderdag 16 november 2017 Vandaag had ik mijn tweede presentatie voor het vak 'feminisme'. Er zijn leukere dingen dan een presentatie. Één en ander vraagt toch wat voorbereiding. Er is niet alleen het inhoudelijke aspect. Je powerpoint moet er ook een beetje professioneel uitzien (daar kruipt dus ook werk in). Maar, nu ik er over nadenk, vind ik het al bij al niet zo heel erg. Elke presentatie telt mee voor 15%. Het eindresultaat van je eerste semester hangt daardoor af van meerdere onderdelen, waardoor je slaagkansen stijgen. Bij ons aan de VUB is je resultaat 1 op 1 afhankelijk van je kerstexamens.  Omdat ik als lange stek en buitenlandse nogal opval in de les, beginnen proffen en assistenten me ook vaker te herkennen én me aan te spreken. Dat aanspreken is wel niet uit interesse, maar voor het eigen gemak. In het lessenpakket politieke aan KU staat er veel vergelijkende politiek op programma. Politieke systemen uit Europa worden vergeleken met die in Amerika en Azië. L...

Woensdag 15 november 2017 Vandaag kan ik (na meer dan drie maanden hier te zijn) eindelijk mijn studentenkaart laten maken. Die wordt hier als ID-kaart, zelfs bankkaart gebruikt. Niet dat ik ze nog veel kan gebruiken, want in maart 2018 ben ik al terug in België. Maar, het aanmaken van de kaart is gratis. Dus laat ik er alsnog één maken: mooi souvenir aan mijn Erasmus aan de KU. Hoewel, helemaal gratis is ze nu ook weer niet. Om een studentenkaart aan te maken, heeft de immigratieoffice op KU een pasfoto van je nodig. Laat ik dat nou niet net hebben meegebracht (uit België). Gelukkig zijn ze in de universiteitsbuurt voorzien op onwetende studenten. Er zijn hier meer dan genoeg winkeltjes waar je pasfoto's kan laten maken. Ik ga voor een kopieershop bij ons in de straat. Ik zie er vandaag wél niet bepaald fotogeniek uit: slecht geslapen, vettig haar, genezend van een jaarlijkse winterverkoudheid én een hele boel open gekrabde puisten. Ik leg in ‘koeterkoreaans’ en met hand ...