Astrid in Korealand

Maandag 27 november 2017 Ik heb op mijn skihelm aan beide zijden een sticker met mijn voornaam en naam (en de Belgische vlag). Ondanks dat ik me (afgelopen skikamp) steeds voorstelde aan de kinderen en hun ouders als ‘Astrid uit België’, werd ik steevast aangesproken als ‘JOSTEN’.   Niet omdat de Koreanen mijn voornaam en familienaam verwarren, maar omdat dat zo in Korea gebruikelijk is. Uit ‘beleefdheid’ spreken ze je niet aan met je voornaam,  maar met je familienaam (zie mijn blog ‘Josten’ van 27 september). Bij ons in de Kempen wordt door oudere mensen weleens gevraagd ‘( van) wie zedde gij/ (van) wie zijt ge?’ . Mensen vragen naar uwe komaf. Ze willen weten welk vlees ze in de kuip hebben. En hopen daarbij het voor hen onbekende gezicht te kunnen plaatsen in een voor hen bekend kader. Hier, in Zuid-Korea is dat niet anders. Het referentiekader voor Koreanen zijn hun sociale netwerken, gebaseerd op familie en clan, de provincie van waar je komt, school en univer...

Zondag 26 november 2017 Als je je afvraagt of we gisteren stevig in de après-ski zijn gevlogen, heb ik snel een antwoord klaar. Neen. Al vanaf weekend één merk ik hier de grote verschillen tussen de Koreaanse skicultuur en de Europese. Ik ski ontzettend graag. En dankzij ‘thuis’ ben ik op heel wat plaatsen in de Alpen geweest. Bij een ski-vakantie hoort voor ons ook een portie gezelligheid. s’ Middags op het terras van een berghut iets eten. Genieten van de zon en de setting. En na afloop van de dag nog een kleine après-ski. Voo r de duidelijkheid, mijn papa gaat altijd voor zoveel mogelijk pistekilometers (en dat elke dag). Maar, skiën zonder die lokale ambiance is voor ons bijna geen skivakantie. En laat dat hier net de dompe r op de feestvreugde zijn. Hier bestaat een dergelijke skicultuur absoluut niet. Nergens in Vivaldi Park vind je nog maar iets dat op een gezellige skibar lijkt. Ook om te eten moeten we terug naar het resort. Onder de grond van het resort zit een gigantisch...

Zaterdag 25 november 2017 Dit weekend wordt er door mijn skischool een ski-en taalkamp georganiseerd. Een weekend lang geven we skiles én Engels aan Koreaanse kinderen. Om er op tijd te geraken heb ik gisteravond de bus genomen aan het Wolgok-metrostation, vlakbij de Dongduk Women’s University  ( https://www.dongduk.ac.kr/ eng/html/01/0100.html , o ok met deze Koreaanse unief heeft de VUB een samenwerkingsovereenkomst en kan je er vanuit Politieke Wetenschappen op uitwisseling). Na een busrit van twee uur kwamen we aan in Vivaldi Park (zie mijn blog ‘Kakkenestje’ van 28 oktober). Het skiresort ligt tussen Seoul en YongPyong Resort, waar we vorige week waren. Vandaag slapen we (helaas) in een minder luxueus hotel. We slapen zoals echte Koreanen op de grond. We kregen wel een écht Westers ontbijt (dat compenseert).  We zijn met 7 instructeurs. Ieder van ons krijgt twee Koreaanse kinderen toegewezen. Als snel hebben we door dat het niveau qua Engels enorm verschilt va...

Vrijdag 24 november 2017 Belgen zagen en klagen vaak dat ze (te) veel moeten werken. En dat hierdoor de werk-privébalans verstoord is. Je kent dat wel. Druk, druk, druk. Wacht tot je hier komt. Ik zit hier ondertussen al drie maanden. Er zijn een aantal dingen waar ik maar niet aan gewoon geraak, zoals de Koreaanse prestatiecultuur. De meeste Koreanen overleven, eerder dan dat ze bewust leven. De Koreaanse werkdruk ligt zeer hoog, zowel op school als op het werk. Binnenkort hebben de studenten hier twee maanden wintervakantie. Wij denken dan aan een vakantiejob, een reis of afspreken met vrienden. Een Koreaanse klasgenoot vertelde me dat hij deze wintervakantie gaat studeren om zich te kunnen voorbereiden op volgend semester. De druk om te slagen aan de universiteit is enorm hoog. Komt nog bij dat Koreanen niet alleen willen slagen, maar ook nog eens de allerbeste willen zijn. Ik lach even, tot hij me serieus aankijkt. Ik kan het me niet voorstellen. Twee maand studeren tijdens je...

Donderdag 23 november 2017 Zoals ik vertelde in mijn blog van woensdag 8 november 2017 (Bratwürst con Camembert) wordt er jaarlijks aan de KU een internationaal studentenfestival (ISF) georganiseerd. Uitwisselingstudenten krijgen de kans om hun land voor te stellen aan medestudenten op Korea University. Wel, het is te zeggen, bijna alle uitwisselingsstudenten. Omdat we aan KU met te weinig Belgen zijn, mogen we niet meedoen. Spijtig dat ik mijn medestudenten niet kan laten kennis maken met Brusselse wafels, frieten of heerlijke Belgische chocolade. Het ISF gaat vandaag door. Tussen twee lessen door ga ik samen met Katherine en Rachel, twee van mijn studiegenoten, een kijkje nemen. Studenten staan met een kraampje hun eigen land te promoten. Een festival is een te groot woord. Het heeft meer weg van een hobbytentoonstelling in één of andere parochiezaaltje. Maar, gezelligheid al om én het ruikt er lekker. De verschillende standhouders lopen rond in ‘traditionele’ kledij en bev...

Woensdag 22 november 2017  Het zonnetje schijnt. De Canadese Katherine en ik besluiten om na de les eens niet achter onze boeken te kruipen. We hebben nog niet geluncht en besluiten om met Bard, een Noorse en Marco, een Italiaanse studiegenoot naar  Namdaemun -markt te gaan ( http://english.visitkorea.or. kr/enu/SHP/SH_EN_7_2.jsp?cid= 273760 ).  Namdaemun-markt ligt op een half uurtje van de unief, in het centrum van de stad. De markt is vernoemd naar de gelijknamige zuidelijke toegangspoort in de stadsomwalling. De (gerestaureerde) stadspoort staat er nog.  De stadsomwalling werd door tijdens de Japanse bezetting afgebroken. Ik was hier nog niet eerder. Het bijzondere aan deze markt is dat ze ‘s nachts open is. Ze gaat open om 11:00u ‘s avonds, om te sluiten om 5uur in de namiddag (de dag nadien dus). Namdaemun-markt is de optelsom van allemaal aparte winkelcomplexen die organisch gegroeid zijn rond het kloppende hart, een grote markthal ( http://english.visit...